Ostatnimi czasy post-rockowe brzmienia niestrudzenie okupują mój odtwarzacz, a jesienne, chłodne wieczory tylko temu sprzyjają. Melancholijny krajobraz za oknem pogłębia natomiast niezwykła atmosfera, w jaką wprowadzają mnie dźwięki zespołu The Autumn Project. Twórczość trójki muzyków ze stanu Iowa ciężko scharakteryzować słowami. I nie sądzę, aby rozdrabnianie się nad każdym fragmentem utworu miało jakikolwiek sens w próbie uchwycenia piękna tej płyty. Chyba w podobny sposób myślał sam zespół, który dając pole do popisu wyobraźni słuchacza, zrezygnował z tradycyjnego tytułowania kawałków. Zamiast tego, rozrysował przed naszymi oczami jedną, połączoną niewidzialnym łańcuchem muzyczną wizję, wyłamującą się ogólnie przyjętym standardom w swoim nurcie. Nie dostaniemy od nich szablonowo budowanego napięcia - tak charakterystycznego dla post-rockowych grup. Ta intensywna, transowa podróż trwa bowiem od samego początku albumu. Dawno nie miałem też do czynienia z graniem, które pomimo swego kompozycyjnego minimalizmu, buduje tak podniosłe motywy. Urzekająca jest również atmosfera, która odgrywa na płycie rolę pierwszorzędną i nie stanowi jedynie pustego słowa, będącego wyłącznie określeniem dla zawartości krążka. Nad całością wisi z kolei ambientowa chmura, śmiało ukazująca swoje pełne oblicze w kilku fragmentach albumu. Kiedy odpalicie This We Take With Us, dajcie się ponieść podróży umysłu. Jest to podróż, która wymaga czasu i skupienia, ale zapewniam, że kiedy już wtopicie się w czar muzyki The Autumn Project, poczujecie się jak na innej planecie, gdzieś na samym krańcu wszechświata.Myspace
Ten komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuń